پروانه ها به راسته پولک بالان از خانوده حشرات تعلق دارند و تا به حال یکصدهزار نوع از این حشره شناخته شده است.
بال های این حشره توسط پولک های شفاف و رنگارنگ پوشیده شده است.
این الگوهای رنگارنگ بر روی بال پروانه ها گوناگون است.
بال آنها در زمان استراحت آن ها بصورت عمودی می ماند.
در پروانه های نر زیبایی و قشنگی بیشتری نسبت به انواع ماده این حشرات دیده می شود.
پروانه ها خرطوم و شاخک های گرز مانند یا گره دارند.
همچنین این حشرات چشم های مرکب دارند که گاهی تعداد آن ها به هجده هزار می رسد.
آنها تا وقتی تکامل پیدا کند مانند سایر حشرات چهارمرحله از زندگی را می گذراند:

  1. تخم (پروانه بالغ تخم گذاری می کند)
  2. کرم (تبدیل به لارو یا کرم می شود و مقدار زیادی برگ می خورد تا خود را برای مرحله بعد آماده کند)
  3. پیله (کرم تاری به نام پیله به دور خود می بافد و مدتی در آن بدون هیچ غذایی زندگی می کند)
  4. پروانه (جانوری بال دار و بالغ است که از پیله بیرون می آید)

 

پروانه ها را می توان به دو نوع زیر تقسیم کرد:

۱- روز پرواز
۲- شب پرواز( شب پره ها)
بعضی پروانه های شب ، از فروغ بدن خود راه را پیدا کرده و در مسیرهای مختلف حرکت می کنند .
این پروانه ها شبها مانند چراغ های سفید ، قرمز، آبی یا سبز درخشان جلوه گری کرده ،
منظره بسیار جالبی که بی شباهت به چراغانی نیست به وجود می آورند.
اگر درروز بربدن آنها بنگریم می بینیم اکثراً سفید یکدست یا قهوه ای روشن هستند.
علت ایجاد این نور و پرتوافکنی ، ایجاد الکتریسیته در بدن آنها یا وجود مواد شفاف لومینه سانس مثل فسفر و غیره است.
پروانه ای شب تاب با بالهایی به پهنای 36 سانتی متر در استرالیا وجود دارد که گاهی
انسان ها آن را با پرندگان اشتباه میگیرند.
این پروانه وقتی پرواز می کند مسیر را مانند یک نورافکن روشن می کند.
مهتاب زیباترین پروانه شب تاب است که بالهای عریضی دارد که مانند ماه هلالی شکل است.

انواع پروانه از دیدی دیگر :

اطلسی

این حشره شب‌زی بزرگ‌ترین بالها را در میان گروه پروانه‌ها دارد.
اما بدن او کوچک است و در حدود ۵ سانتیمتر طول دارد.
بالهای جلویی نوع بالغ به سمت عقب خم شده و هر چهار بال او دارای طرحهای نیمه شفاف می‌باشند.

بلوطی

این پروانه درشت هیکل دارای شاخک های بسیار کوچکی است و تا به سن بلوغ نرسد، غذا نمی‌خورد.
نرها و ماده‌ها از نظر اندازه و رنگ با همدیگر فرق دارند.
نوع نر خیلی بزرگ‌تر از نوع ماده است.
نوع ماده تا زمانی که نوع نر آن را پیدا کند و با او جفتگیری نماید، پرواز نمی‌کند.

شطرنجی دم چلچله‌ای

این پروانه استوایی که در همه جا پراکنده است، یک پرواز کننده قوی می‌باشد و احتمالاً برای پیدا کردن غذا مهاجرت می‌کند.
پیله این پروانه به خوبی استتار شده و در صورت مورد تهدید قرار گرفتن، شاخ چنگالی شکل پشت سرشان را باد می‌کند.
این شاخ بوی تنفر انگیز و بدی را در فضا منتشر می‌کند.

فینیقیه‌ای

نام دیگر این پروانه آپولوی کوچک می‌باشد که در مناطق کوهستانی زندگی می‌کند و به ندرت درمناطق پایین‌تر دیده شده است.
طرح روی بالهای این پروانه متغیر است بالهای او بسیار نازک بوده و دارای پولک های ظریفی می‌باشند که نیمه شفاف به نظر می‌آید.
پروانه فینیقیه در مقابل سرما بسیار مقاوم است و با وجود آن فقط در فصل تابستان فعال است.

کوچک پستچی

این پروانه استوایی در حاشیه جنگلها زندگی می‌کند و از شهد گل ساعتی تغذیه می‌کند.
گونه این پروانه دارای ۳۰ رنگ مختلف بوده و با لرزاندن بالهای خود پرندگان مزاحم را از خود دور می‌کند.

ساختار بدن

بدن یک حشره شامل ۶ قطعه بهم جوش خورده است که ۴ قطعه آن دارای زائده هستند.
آرواره‌های پایین و اولین آرواره بالا نسبت به دهان در اطراف واقع می‌شوند و یک لب بالایی دهان را از جلو محافظت می‌کند.
ماگزیلای دوم لب پایینی را می‌سازد. این اندامهای ذکر شده قطعات دهانی خرد کننده و جونده را تشکیل می‌دهند.
در پروانه آرواره بالا به صورت قطعات دهانی مکنده خارج می‌شود.
هر یک از ۳ قطعه سینه در بردارنده یک جفت پا است و به قطعات دوم و سوم یک جفت بال نیز متصل است.
در شکم حشره، ۷ قطعه اول بدون زائده هستند.
در قطعات هشتم و نهم زائده‌ای وجود دارد که به کارتخم‌گذاری کمک می‌کنند.
مخرج در قطعه دهم قرار دارد. دو قطعه آخر سینه‌ای و ۸ قطعه اول شکمی دارای روزنک‌های زوجی هستند
که به دستگاه تنفسی نایی منتهی می‌شوند.

 

 

نظرات کاربران

شما هم می توانید در مورد این محصول نظر بدهید

افزودن نظر جدید